با فرمت word و در 11 صفحه، قابل ویرایش.
به طور معمول این نحوه درمان برای بیمارانی که توانایی جذب گوارشی مواد مغزی را برای مدتی بیش از 10 روز ندارند تجویز می شود،به طور اختصاصی تر موارد استفاده از این نحوه درمان عبارتند از:
1. بیماری ناتوان کننده که بیشتر از 2 هفته به طول انجامند.
2. از دست رفتن 10 درصد یا بیشتر،از وزن قبل از بیماری
3. سطح آلبومین سرم کمتر از 5/3 گرم بر دسی لیتر
4. از دست رفتن میزان زیادی نیتروژن از طریق زخم های عفونی فیستول ها یا آبسه ها
5. نارسایی کلیوی یا کبدی
6.عدم عملکرد صحیح دستگاه گوارش به نحوی که 7-5 روز طول بکشد.
بیماری ها و درمان های شایعی که طی آنها نیاز به TPNپیدا می شود:
بیماری های التهابی روده ،کولیت اولسراتیو ،انسداد یا تنگی روده ،انتریت های تشعشعی ،اسهال واستفراغ شدید ،سندرم نقص ایمنی اکتسابی ،شیمی درمانی ،پانکراتیت شدید ،در نوزادان با اختلال مادرزادی یا اکتسابی.
TPN حاوی مواد زیر است:
پروتیین ها ،دکستروز (محلول 50-15 درصد) ،امولسیون چربی (محلول 20-10 درصد) الکترولیت ها ،ویتامین ها ،عناصر کمیاب ،داروها
عوارض TPN :
عدم تعادل الکترولیت ها
نارسایی قلبی یا ادم ریوی
هیپوگلایسمی بازگشتی _هایپرگلایسمی -عدم تعادل اسید وباز
نکته:
1. هرگز داروها را به ظرف حاوی محلول TPN اضافه نکنید.
2. از سه راهی برای انفوزیون همزمان دارو یاسرم با TPNاستفاده نکنید.
3. زمانی که بیمار دچار سوتغذیه شدیدی است،شروع کردن TPNمی تواند سبب ایجاد سندرم تغذیه مجدد که عبارت است از:کاهش سریع پتاسیم؛ منیزیم وفسفر←تغذیه را به آرامی شروع کنید.
4. اجازه ندهید محلول های TPNبرای بیشتر از 24 ساعت آویزان بماند.